شاید شما هم تا الان به این چالش برخورد کرده باشید: برای مشکلم بهتر است به کدام دکتر مراجعه کنم!
دکتر مغز و اعصاب، دکتر اعصاب و روان، دکتر جراح مغز و اعصاب، دکتر علوم اعصاب، دکتر روانشناس، دکتر روانپزشک یا متخصص داخلی مغز و اعصاب؟
باید اقرار کنیم که بسیاری از ترجمه هایی که وارد زبان فارسی کرده ایم به اندازه کافی دقیق نیستند.
مثلا واژه "اعصاب" در متخصص مغز و اعصاب به معنی "عصبها" است. در واقع اعصاب در اینجا جمع "عصب" است و منظور از اعصاب که در اصطلاح شغلی متخصص مغز و اعصاب آمده، صرفا عصبهای محیطی است. مثل عصب سیاتیک.
اما همین واژه وقتی در اصطلاح شغلی "اعصاب و روان" بکار می رود دلالت بر وضعیت ذهنی فرد دارد! حالا می توانید تصور کنید چه خسارتهای بزرگی تاکنون در قبال این ترجمه های اشتباه به مردم وارد شده است. اگر وضعیت کنونی سیستم درمانی ایران را پذیرفته ایم(امکان مراجعه مستقیم به متخصص بدون نیاز به ارجاع توسط پزشک عمومی)، حداقل باید در انتخاب اصطلاحات شغلی دکترهای متخصص به اندازه کافی دقت کنیم تا از مراجعات اشتباه جلوگیری کرده باشیم.
اما کار جراح مغز و اعصاب چیست؟
پس از اتمام دوران پزشکی عمومی گروهی از پزشکان که تمایل به اخذ تخصص دارند در یک آزمون ورودی شرکت می کنند. دو تا از رشته های تخصصی پزشکان می توانند برای ادامه تحصیل انتخاب کنند رشته های نورولوژی (داخلی مغز و اعصاب) و نوروسرجری (جراحی مغز و اعصاب) است.
یک دکتر مغز و اعصاب (متخص مغز و اعصاب یا متخصص داخلی مغز و اعصاب) وظیفه اش تشخیص و درمان بیماریهای مغز و اعصاب است. بدیهی است که زمانی که متخصص مغز و اعصاب تشخیص دهد که بهترین درمان فرد جراحی است، بیمار را به جراح مغز و اعصاب ارجاع می دهد. اما کار دکتر جراح مغز و اعصاب درمانهای جراحی است. مواردی مثل تومور مغزی، خونریزی مغزی به دنبال ضربه، خیلی از مشکلات ستون فقرات که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند و همینطور مشکلات عصبهای محیطی مانند گیر افتادن عصب در مچ دست(در صورت نیاز به عمل).
اما اگر دچار علائم زیر شدید بهتر است به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید:
سردرد، تشنج، علائم حسی اندامها مانند خواب رفتن و سوزن سوزن شدن، عدم تعادل، سرگیجه، تاری دید ناگهانی، لرزش، مشکلات حافظه و فراموشی، بی خوابی، مشکلات ستون فقرات، خستگی و علائم سکته مغزی مانند لکنت زبان ناگهانی، کم قوت شدن یک سمت بدن، کج شدن صورت و...
اما برای مواردی مانند افسردگی، اضطراب، توهم، دردهای با منشاء ذهنی(سوماتوفورم) باید به روانپزشک(متخصص اعصاب و روان) مراجعه کنید. اگر دکتر اعصاب و روان تشخیص دهد که نیاز به مشاوره وجود دارد شما را به یک روانشناس معرفی می کند پس کار روانشناس درمان غیر دارویی است با اقداماتی مثل مشاوره. بدیهی است که اگر فرد مشکلی مثل تعارضات خانوادگی داشته باشد می تواند مستقیم به یک روانشناس مراجعه کند و نیازی به ارجاع توسط روانپزشک نیست.
اما کار دکتر علوم اعصاب چیست؟
یک دکتر علوم اعصاب الزاما یک پزشک نیست. افراد از سایر زیرشاخه های بهداشت و درمان مثل پرستاری هم می تواتند نهایتا مدرک دکتری علوم اعصاب را اخذ کنند.
اما اگر یک پزشک بعد از اخذ دکتری عمومی دوران phd علوم اعصاب(نوروساینس) را گذرانده باشد به این لحاظ که پزشک است حق تجویز دارو هم دارد(این افراد در مهرشان نظام پزشکی درج شده است)
کار اصلی دکتر علوم اعصاب پژوهش است. دنیای پر رمز و راز مغز به کمک متخصصین علوم اعصاب رمزگشایی می شود. اما آنها می توانند در انجام برخی آزمونهای مغز و اعصاب کمک بسیار موثری انجام دهند.
استفاده از بخشی یا تمام مطالب این وبسایت با ذکر منبع بلامانع است. جدیدترین مطالب علمی را در اینستاگرام ما دنبال کنید: