همیشه در طول تاریخ عفونتهای کشنده ای شیوع پیدا کرده اند ولی بعد از یک کشتار میلیونی، ایمنی جمعی حاصل شده است و نسل بشر هنوز به بقای خود ادامه داده و بر کره خاکی حکمرانی می کند.
اما این ایمنی جمعی چیست و چگونه حاصل می شود؟
زمانی که درصد قابل توجهی از افراد جامعه نسبت به یک عفونت واگیردار ایمن شده باشند،  بین بیماران و افراد مستعد توسط افراد ایمن، فاصله ایجاد می شود. برای درک بهتر به شکل زیر دقت کنید:

دایره های سبز: افراد ایمن
دایره قرمز: فرد مبتلا
دایره های نارنجی: افراد مستعد

می بینید که آنقدر تعداد دایره های سبز زیاد است که عملا بین دایره قرمز یعنی فرد مبتلا و دایره های نارنجی یعنی افراد مستعد ، یک فاصله اجتماعی ایجاد شده است و این می تواند چرخه انتقال بیماری را متوقف کند. در مورد ویروس کووید۱۹ تعداد دایره های سبز باید به عدد ۷۰ درصد برسد تا ایمنی جمعی حاصل شود.
اگر بخواهیم در برابر کووید ۱۹ با ابتلای همگانی به ایمنی جمعی برسیم با توجه به کوتاه بودن مدت زمان ایمنی حاصل از ابتلا به بیماری، باید همه افراد جمعیت به صورت همزمان یا در یک بازه زمانی کوتاه به این بیماری مبتلا شوند.

اما چرا بازه زمانی  کوتاه؟

 فرض کنید که من شش ماه پیش به کرونا مبتلا شده باشم و بهبود پیدا کرده باشم و در بدن من آنتی بادی ساخته شده باشد. این آنتی بادیها تا چند ماه از بدن من در برابر ابتلای دوباره به کرونا محافظت می کنند، اما این ایمنی بدست آمده، یک ایمنی پایدار نیست و من بتدریج با پایین آمدن سطح آنتی بادی در بدنم دوباره مستعد ابتلا به کرونا خواهم شد. من برای چند ماه که نسبت به ویروس ایمن هستم مانند همان دایره های سبز مثال بالا عمل می کنم. اما بدلیل قرنطینه و رعایتهای فردی نسبی، سرعت گسترش ویروس کند شده  و همه افراد در یک بازه زمانی کوتاه به کرونا مبتلا نمی شوند و خیلیها، ماه ها بعد از من مبتلا می شوند. حالا پس از ۶ ماه که قدرت حفاظت آنتی بادیهای بدن من پایین آمده، من و کسانی که همزمان با من مبتلا شده اند از یک دایره سبز به یک دایره نارنجی تبدیل شده ایم  والبته تعدادی دایره سبز هم وجود دارد که افرادی هستند که مدت زمان طولانی از ابتلایشان نگذشته، پس حتی اگر تعداد مبتلایان به هفتاد درصد جامعه برسد از انجا که این افراد در زمانهای مختلف به بیماری دچار شده اند و ایمنی ایجاد شده یک ایمنی کوتاه مدت است هیچگاه در یک مقطع زمانی تعداد دایره های سبز به ۷۰ عدد  درصد جهت ایجاد ایمنی همگانی نخواهد رسید! حالا ممکن است برای شما این مساله مطرح شود که آیا بهتر نیست که هیچگونه اقدامی در جهت جلوگیری از گسترش ویروس انجام نشود و اجازه بدهیم طبیعت کار خودش را انجام دهد و همه افراد در یک بازه زمانی کوتاه مبتلا شوند تا ایمنی جمعی حاصل شود؟ جواب مشخصا منفی است! چون در اینصورت پس از مدت کوتاهی ظرفیت بیمارستانها اشباع خواهد شد و مرگ و میر بصورت تصاعدی بالا خواهد رفت و میلیونها انسان تلف خواهند شد.
در واقع ما نمی پذیریم که در قرن بیست ویکم براحتی توسط یک ویروس ناچیز از پا در بیاییم! پس همه امکانات خود را برای مهار آن بکار می بندیم .با فاصله گذاریهای ناقص اجتماعی درست است که خیلیها از تیغ ویروس تا الان در امان مانده اند اما طبق توضیحاتی که داده شد ایمنی جمعی حاصل نخواهد شد و ما احتمالا برای سالها در گیر کرونا خواهیم بود، مگر اینکه واکسیناسیون همگانی در سطح دنیا انجام شود. اما دو مانع جدی سر راه واکسیناسیون وجود دارد: اولا که احتمال در دسترس بودن واکسن در آینده نزدیک وجود ندارد و اگر واکسنی هم بصورت عجله ای تولید شود و مراحل علمی و آزمایشهای لازم راسپری نکند، احتمال عوارض ناشی از آن واکسن، غیر محتمل نخواهد بود.
دوما ساخت واکسن بسیار هزینه بر است و با توجه به مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم این امکان وجود دارد که بودجه کافی برای انجام واکسیناسیون همگانی لحاظ نشود و با توجه به افت ارزش پول ملی، خرید واکسن برای قشر عظیمی از جامعه امکانپذیر نشود.
پس چاره چیست؟ آیا در نبرد فرسایشی با کرونا به تدریج تحلیل رویم و عواقب جانی، اقتصادی و اجتماعی آن را بپذیریم؟ یا اینکه همه انسانهای روی کره زمین به توافق برسیم و تمام محدودیتها و رعایتها را حذف کنیم و به یکباره و بی هیچ سپری در قلب دشمن برویم و میلیونها کشته بدهیم تا به ایمنی جمعی برسیم؟(این گزینه صرفا مانند جوک می ماند!)
آیا برای متوقف کردن چرخه انتقال ویروس یک قرنطینه عمومی ایجاد کنیم؟
تجربه نشان داد که قرنطینه کامل جامعه، بنحوی که تمام افراد برای مدت طولانی در خانه بمانند تا چرخه انتقال ویروس متوقف شود، عملا امکانپذیر نیست، حتی قرنطینه نسبی هم برای مدت طولانی قابل انجام نیست. و افراد به سطح جامعه برمی گردند. پس برای متوقف کردن چرخه انتقال ویروس کرونا و جلوگیری از فاجعه انسانی چه راهکاری داریم؟
و اما راه حل منطقی! ما می توانیم بدون ابتلای به بیماری درصد دایره های سبز را بالا ببریم. اگر همه ما ماسک بزنیم و بهداشت دستها را رعایت کنیم همه به دایره های سبزی تبدیل می شویم که وقتی تعدادمان زیاد باشد چرخه انتقال ویروس متوقف خواهد شد و ویروس ضعیفی مثل کرونا که بیش از دو هفته خارج از بدن قادر به زندگی نیست، به راحتی مهار خواهد شد. بهمین خاطر است که توصیه قبلی که بر ماندن در خانه و عدم لزوم استفاده از ماسک توسط افراد سالم تاکید داشت، حالا به توصیه پوشیدن ماسک توسط تمام افراد جامعه تغییر پیدا کرده است.
یادمان باشد که کووید ۱۹ نه اولین ویروس قاتل بوده و نه آخرین. راه حل پیروزی بر این موجودات بی ارزش، هزینه کردن میلیاردها دلار جهت ساخت واکسن نیست! واکسنها آنقدر دیر می رسند که تا زمان ورودشان ما خسارتهای جبران ناپذیری را متحمل شده ایم( البته تلاش بشر برای حصول واکسن را ستایش می کنم، اما منتظر ماندن و قربانی دادن تا آن زمان قابل توجیه نیست).راه حل آموزش همگانی بهداشت دست و پوشیدن ماسک در مواقع همه گیریهای ویروسی است. اما اگر انسانها نسبت به رفتار اجتماعی مناسب توجیه نشوند و دلیل آن را درک نکنند، ما در سطح وسیع شاهد تغییر رفتار نخواهیم بود. ما موفق نخواهیم شد ماسک را همگانی کنیم  چون صحبتهای ما بدون توضیح کافی و آموزش مناسب صرفا جنبه شعار خواهند داشت. پس ایمنی جمعی را یاد بگیریم و به همنوعانمان آموزش دهیم. یادمان باشد تنها راه بقای بشر استفاده از هوشش است و نه قدرتش.

استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلامانع است.

مطالعه موارد زیر را توصیه می کنیم: 

سردرد   سردرد تنشی    میگرن چیست؟    درمان میگرن    بوتاکس میگرن     بوتاکس زیبایی    ام اس چیست؟     نشانه های ام اس چیست؟    درمان ام اس        تشنج چیست؟    درمانهای جدید ام اس    مراقبتهای حین تشنج     درمان بیماری صرع     نوار مغز    نوار عصب و عضله    نوروپاتی چیست؟    ضعف عضلانی    سکته مغزی    فراموشی    آلزایمر    افزایش حافظه    پارکینسون     پای بیقرار    دیسک کمر     دیسک گردن     درد سیاتیک     خواب رفتگی دست و پا      بی خوابی    فشار مغز     دردهای عصبی     خستگی     ویدئوهای آموزشی